Urzekająca aleja platanów w parku zamkowym w Międzyrzeczu

Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej i zabytkowy park:

Naturalne piękno

Park jest tak skomponowany, że sprawia wrażenie, jakby powstał wyłącznie dzięki naturze. Idealnie wkomponowuje się w pagórkowaty teren poprzecinany leniwym nurtem Paklicy i Obry. Jedynie w obrębie dziedzińca zauważyć można elementy geometrycznego ogrodu barokowego, z dokładnie zaplanowanymi rabatami i dekoracyjnymi elementami rzeźbiarskimi.

Platany na głównym trakcie

W 2 połowie XIX wieku park powiększono o tereny położone na południowy zachód od Obry i Paklicy. Nieopodal znajdowały się ogrody i uprawy winorośli. Z dziedzińca do części folwarcznej prowadziła aleja lipowa, wyznaczająca ścieżkę wiodącą przez drewniany most. Główny trakt spacerowy w parku przechodzi od dziedzińca zamkowego wzdłuż wzgórza zamkowego. Jego przebieg podkreśla okazała aleja platanowa. Spacerując nią możemy podziwiać wzgórze zamkowe z piękną perspektywą na dolną część parku.

Platan – przybysz z Bliskiego Wschodu

Moda na platany przywędrowała do Polski z Anglii, dokąd trafiły z cieplejszych rejonów świata – z Bliskiego Wschodu i Ameryki. Pierwsza wzmianka o platanach w pochodzi z ogrodu botanicznego w Oxfordzie z 1666 roku. W Polsce pojawił się 100 lat później.
Międzyrzeckie platany mają około 150 lat. Pod koniec XIX wieku dość często sadzono je w przypałacowych parkach, czasem tworzono z nich aleje na cmentarzach. To piękne drzewa z rozłożystymi koronami, o korze tak delikatnej, że koty i wiewiórki mają spory problem, aby wdrapać się po niej. Dlatego w ich koronach bezpieczne są ptasie gniazda. Liście platanów przypominają liście klonu, bo odmiana którą możemy podziwiać w międzyrzeckim parku, to platan klonolistny.

Polecamy również państwa uwadze: