Kapitalna wystawa! Klub Wojskowy w Międzyrzeczu 17 WBZ zaprezentował historyczne eksponaty [ZDJĘCIA]

Perełką wśród przedmiotów były szable pochodzące z lat 1920-21,każda ma jakąś swoją historię związaną z daną osobą. Jedną z przedstawionych szabel ułani podarowali z okazji imienin swojemu dowódcy pułkownikowi Stefanowi Grabowskiemu. 17 grudnia 1917 roku we wsi Tatarkopczak pod Bołgradem w Besarabii przystąpił do formowania dywizjonu kawalerii złożonego z Polaków-ochotników z rosyjskiej 8 Dywizji Kawalerii, Izmailskiej Brygady Pogranicznej i Czarnomorskiego Pułku Jazdy. 30 stycznia 1918 roku dowodzony przez niego pododdział został przemianowany na 6 pułk ułanów, a on sam mianowany dowódcą pułku. W końcu marca 1918 roku opuścił pułk.

W latach 1919–1920 był zastępcą dowódcy 10 pułku Ułanów Litewskich. Od kwietnia 1919 roku czasowo pełnił obowiązki dowódcy tego pułku. 11 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Korpusów wschodnich i byłej armii rosyjskiej[4]. 24 lipca 1920 roku w Radziwiłłowie objął dowództwo 6 pułku Ułanów Kaniowskich. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 22. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku - kawalerii)[8]. 1 czerwca 1924 roku został mianowany dowódcą XI Brygady Kawalerii w Augustowie. Dowodząc brygadą pozostawał oficerem nadetatowym 6 pułku Ułanów Kaniowskich w Stanisławowie. Z dniem 30 września 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Na emeryturze mieszkał w Warszawie. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”.

Druga szabla była własnością pułkownika Rudolfa Ruppa , urodził się 16 czerwca 1894 roku w m. Uroż, w powiecie drohobyckim. Od 10 VI 1920 dowodził 2 Pułkiem Szwoleżerów Rokitniańskich. Uczestniczył w walkach nad Styrem, pod Klekotowem i Kulikowem. W dniu 31VIII 1920 roku dowodził brawurową szarżą swego pułku pod Komarowem w trakcie, której został ranny. W czasie jednej z czerwcowych akcji bojowych szwoleżer Rudolf Pamula uratował dowódcę pułku, majora Rudolfa Ruppa, od śmierci. W dowód żołnierskiego uznania i podziękowania podarował mu szablę z wygrawerowanym napisem. Trzeba nadmienić że Rudolf Rupp był zięciem Wojciecha Korfantego . Trzecia szabla podoficerska z 1921 r. to w okresie międzywojennym najpopularniejsze szable Wojska Polskiego.
Wprowadzone zostały rozkazem wydanym przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w dniu 12 IV 1921 r. jako regulaminowe uzbrojenie dla wszystkich broni.
Do 1939 r. znajdowały się one min. w dywizjonach artylerii konnej, kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza i w kawalerii dywizyjnej. Szabla oficerska wz. 1921/1922 przeznaczona była dla wszystkich rodzajów broni, wzorowano ją na szabli podoficerskiej wz. 1921. Ostatnia szabla używana przez młodego ułana tak zwana szabelka dziecięca.